Redactioneel
"Boeken zijn er om op te eten. Dat weet een kind. Niet lezen maar eten". Dat schrijft Maarten den Dulk in zijn in mei j.l. verschenen boekje Openingen. "Er begint pas wat van binnen te gebeuren, wanneer je de tanden in de tekst zet, proeft, kauwt, slikt en verteert", zo vervolgt hij.
De redactie van dit nummer heeft gekauwd op de diverse artikelen en bijdragen. Michsjol is geen luchtig tussendoortje, maar gedegen kost. Dat blijkt al uit het eerste artikel, van de hand van Derk Stegeman. Hij beschrijft de positie van Rendtorff versus Barth als een polemiek die geen polemiek mag zijn. Over historisering (maar: welke geschiedenis?) en moderniteit. Het artikel eindigt met een polemisch vraagteken.
Barth is polemisch theoloog. Barth laat kennelijk niet los. Sommigen willen er weinig meer van weten, anderen willen en kunnen niet van hem los komen. Robert Jan Peeters promoveerde op Teken van de levende Christus. De openbaringsdynamische traditieopvatting van Karl Barth. Peeters is van Rooms-Katholieke huize en zoekt Barth vruchtbaar te maken voor de Romana.
Egbert Rooze las op verzoek van de redactie Empire, het boek van Michael Hardt en Antonio Negri. Is dat boek het Communistisch Manifest van deze eeuw? 'Er waart een spook door Europa' - die beroemde zin uit dat Manifest - gaat die nog op? Welk spook waart er door deze wereld? En hoe zit het met de bestrijding?
Vertalen. Daarover schrijft Peter Baan. Er moet volgend jaar een nieuwe bijbelvertaling klaar zijn. Daar zal voor moeten worden betaald. Teksten die een centrale plaats hebben in onze geloofstraditie, kennen een 'auteursrecht' na publicatie van die nieuwe vertaling. Baan trekt een parallel tussen bijbelvertalen en het ontwikkelen van software, en vraagt zich af of het vertalen van de bijbel een open source project zou kunnen zijn.
Er is maar een column dit keer. Die uit Jakarta. Een nieuw Stilleven uit Straatsburg verwachten wij in het eerste nummer van het nieuwe jaar.
's Hertogenbosch en Alphen aan den Rijn,
Paul van der Waal en Kees van Stralen